Na onze prachtige tocht over de Caminito de ReyWe brachten de nacht door op een paar kilometer afstand van de Caminito in het Conde de Guadalhorce Embalse. Zoals bijna alle stuwmeren in Andalusië was ook dit stuwmeer gevuld met heel weinig water, zodat er aan de rand enorme plassen water waren. Er was geen water in de wijde omtrek, dus er was genoeg ruimte om een mooie en afgelegen plek te vinden om de nacht door te brengen. Volgens officiële rapporten is er op dit moment een groot gevaar voor WatertekortDit betekende dat er afgelopen zomer al beperkingen werden opgelegd op bepaalde gebieden van het leven in Andalusië.

Droogte in Andalusië in 2023

Op het moment van onze rondreis door Andalusië waren veel Reservoirs nog maar een kwart vol. Volgens nieuwsberichten betekende dit dat zwembaden niet meer gevuld konden worden en dat douches op het strand werden uitgeschakeld. Naar verluidt hadden individuele gemeenten het water voor burgers 's nachts al afgesloten. Huidige cijfers voor de winter begin 2023, met het voorbeeld van de Embalse de Barbatewaar we twee weken later een paar dagen stonden, bieden geen hoop. Op het laagste niveau in 2022 was het slechts 14% vol, nu was het slechts 20%, dus nauwelijks meer. Laten we er het beste van hopen dat deze situatie in de toekomst verandert, maar de voorspellingen blijven somber. Overigens zagen we hier bij het stuwmeer dit voorjaar voor het eerst de Spaanse iris. Spaanse iris genoemd. Een erg mooie plant.

Maar laten we bij het onderwerp regen blijven. De volgende nacht veranderde het weer geleidelijk. Na vele dagen zon waren er tekenen van een weersverandering. Dus gingen we de volgende dag snel op weg in de richting van Rondade witte stad op de rotsen. We vertrokken in het droog, maar al snel begon het te miezeren en even later bevonden we ons in dichte mist en regen. Maar blijkbaar was dit maar van korte duur en kwamen we weer droog in Ronda aan.

Lidl, ALDI & co. in Spanje

Om onze voorraden snel aan te vullen bezochten we, zoals we bijna altijd doen, een Lidl op de route. Naar onze ervaring en smaak de beste keuze onder de markten in Spanje. Lidl heeft een goede selectie producten hier in Spanje. Het heeft waarschijnlijk ook de beste selectie brood, vooral als je geen wit brood wilt. Het filialennetwerk is uitgebreid en er is een filiaal in bijna elke kleine stad op onze route in het oosten en zuiden van Spanje. In de grotere steden zijn er ook de grote Carrefours. Anders zijn er de takken van Mercadona, ALDI en Dia op. Zeldzamer, en alleen verkrijgbaar in het oosten van Spanje, is de keten Verbruik. Over het algemeen is de selectie Vegetarisch en Veganistisch sterk verbeterd. Dergelijke producten zijn verkrijgbaar in bijna elke supermarkt.

Ronda, het witte dorp op het rotsplateau

Nou, Ronda een wit dorp noemen is misschien wat overdreven. Want Ronda, met zijn 34.000 inwoners, dat indrukwekkend op een rotsplateau ligt, zou beter omschreven kunnen worden als een witte "stad", maar het staat wel op de lijst van witte dorpen in Andalusië. In de zomer, wanneer de Spanjaarden op zomervakantie gaan, stromen talloze dagjesmensen door het stadje, maar buiten het seizoen is het hier vrij rustig. We hadden de oude stad dus bijna voor onszelf.

De Puente Nuevo in Ronda

Ronda is verdeeld in twee delen. De oude stad (La Ciudad) ligt op het ene rotsplateau en de nieuwe stad (El Mercadillo) op het andere. Beide delen van de stad zijn met elkaar verbonden door de indrukwekkende brug Puente Nuevo die de kloof van de El Tajo overwint. Het is de belangrijkste attractie in Ronda en een selfie vanaf een van de uitzichtpunten met de brug op de achtergrond lijkt een must. De bouw begon in 1751, maar werd pas 50 jaar later voltooid. Volgens de legende zou de architect José Martín de Aldehuela was zo enthousiast over zijn bouwwerk dat hij zichzelf van de brug afgooide, omdat hij geloofde dat hij nooit iets grootser had kunnen bouwen. Het enige dat zeker is, is dat hij stierf in Ronda in het jaar dat de brug werd voltooid.

Ronda is trouwens ook de bakermat van de Spaanse Stierenvechten. De variant te voet, zoals die vandaag de dag bestaat, werd hier in Ronda pas populair in de 18e eeuw. De arena Plaza de Toros Er is plaats voor 5.000 bezoekers en het kan worden bezocht. Maar omdat we helemaal niet geïnteresseerd zijn in stierengevechten, hebben we onszelf de toegangsprijs bespaard. Afgaande op de foto's is het zeker indrukwekkend.

De oude stad Ronda

Natuurlijk mag je een bezoek aan de oude stad niet overslaan. Het is niet echt groot, maar de kleine steegjes met de witte gebouwen zijn rustig in het laagseizoen. Je hebt tijd en rust voor een korte wandeling en het ene of andere winkeltje met souvenirs nodigt je uit om te shoppen, maar zodra je de Puente Nuevo oversteekt om naar de nieuwe stad te gaan, is het plotseling gedaan met de rust. Hier bevinden zich de winkelstraten, cafés en restaurants. Het is ook de moeite waard om een korte wandeling te maken langs de Poort van Cijarade oude stadsmuren van het historische centrum. Hier heb je ook een prachtig uitzicht over Ronda en is er de mogelijkheid om de Arabische baden uit de 13e eeuw te bezoeken. Deze waren echter gesloten tijdens ons bezoek.

Overnachting met de camper in Ronda

Er waren twee alternatieven voor ons om te overnachten. Een plaats voor onze camper in het noordoosten van de stad, centraal gelegen, maar smal en nogal ongeschikt voor honden. Dat was tenminste de indruk die we kregen tijdens een korte rit erlangs. Dus reden we door naar het zuiden van Ronda, een eindje buiten de stad. Die bij de camping Camping El Sur De aangrenzende camperplaats is rustig, schoon en de honden hebben genoeg ruimte om buiten op de rustige weg rond te rennen. In tegenstelling tot veel slechte recensies hadden we geen problemen met de Wi-Fi op de kampeerplaats. Dus punten in ons voordeel en de kans om aan een paar dingen voor onze blog te werken.

Sierra de Grazalema en de gieren van Andalusië

Na twee aangename nachten in Ronda was onze volgende bestemming de Sierra de Grazalema. Er zijn hier ook veel mooie, witte bergdorpjes. Een van de beroemdste is Zahara de la Sierra en dus begonnen we aan de kronkelige route ernaartoe. De Sierra de Grazalema was een van de eerste regio's in Spanje die in 1977 werd uitgeroepen tot biosfeerreservaat en vervolgens in 1984 werd omgevormd tot natuurpark. De Sierra ligt op hoogtes tussen 600 en 1600 meter en is een van de meest regenachtige regio's van Spanje met tot 2000 liter regen per jaar.

We baanden ons een weg door de bergen op weg naar Zahara de la Sierra toen plotseling Vale gier verscheen in de lucht. Gelukkig was er een parkeerplaats net om de volgende bocht, zodat we het spektakel in de lucht konden bekijken. We waren al een paar exemplaren tegengekomen in Andalusië, bijvoorbeeld bij El Chorro, maar hier verschenen plotseling massa's gieren vlak boven ons. We telden al snel 50-100 vale gieren die in de lucht zweefden, de dieren die vlak achter de hellingen zaten niet meegerekend. Dus we pakten snel de camera en telelens en namen een paar mooie close-ups van de indrukwekkende dieren.

Zahara de la Sierra

Zahara de la Sierra was een klein, slaperig dorpje toen wij het bezochten. Het heeft slechts 1400 inwoners en er lopen slechts een paar smalle straatjes langs de heuvelrug. Er zijn een paar bars en restaurants in het centrum bij de kerk, dus we trakteerden onszelf op een drankje in de prachtige winterzon in de Bar Nuevo voor de lunch. Het menu was vrij duidelijk, wat niets wil zeggen, en we waren erg sceptisch over wat we konden verwachten, maar het was eigenlijk heel goed. Afgezien daarvan leek het dorp nogal verlaten, waarschijnlijk omdat we hier op een zondag waren. Een heel mooi fotomotief is de Torre del Reloj. De klokkentoren uit de 16e eeuw maakt indruk met zijn eenvoudige en heldere vorm met afgeronde hoeken.

Met een volle maag baanden we ons nu een weg door talloze bochten richting Grazalema. Zoals altijd kozen we weer voor de steile en smalle, maar uiterst schilderachtige route. Deze loopt hoog over de 1357 meter hoge pas Puerto de las Palomas met een geweldig uitzicht. We hadden geluk en zagen een enorme kudde langs de kant van de weg Steenbokken grazen.

We kwamen laat in de middag aan in Grazalema, parkeerden onze Dexter op een parkeerplaats boven het dorp en we hadden gezelschap. Net onder de pas reden we langs een groene Vario (MB711) die vriendelijk zwaaide. Deze voegde zich nu bij onze Vario en we maakten kennis met Christiane en Alex. De twee reizen met hun groen Minna had al door heel Azië gereisd, waaronder Rusland, Mongolië, China en India. We gingen spontaan samen koffie drinken en een biertje drinken in het dorp. De twee hadden echt geweldige verhalen te vertellen. De beste wensen op dit moment. Het was een heerlijke avond en we hopen dat onze wegen elkaar snel weer zullen kruisen voor een gezellig samenzijn. We hadden graag meer tijd met jullie doorgebracht.

Onze route in dit artikel