Eindelijk gingen we naar het zuiden. Door het ongelukje van onze hond Youma was onze reis naar het zuiden met bijna tien dagen vertraagd. We waren al een flink stuk verder naar het zuiden, in de Sierra Mariolaom een korte tussenstop te maken voor een wandeling. De heuvels van de Sierra Mariola liggen ten noorden van Alicante en de hoogste bergen stijgen tot bijna 1200 meter boven zeeniveau. Het is een rustig gebied en geweldig voor lange wandelingen. We hadden echter de pech dat Youma een stinger in zijn oog kreeg. De angel moest operatief worden verwijderd, dus moesten we na twee dagen terug naar Valencia. Klik hier voor de Bijdrage over Youma's operatie.

Ontspannen op camping Devesa Gardens

We installeerden ons op een mooie camping, de Devesa tuinen. Het ligt net ten zuiden van Valencia, in het centrum van het natuurpark L'Albufera. Toch is Valencia vanaf hier in iets meer dan een half uur te bereiken met de bus. We voelden ons hier helemaal thuis. We konden goed op kleine Youma passen en we hadden een veilige plek op onze camperplaats waar ze afgeschermd was van andere honden of afleiding. We wilden haar wat rust geven en haar oog laten rusten na de operatie.

In het natuurpark Murta

Tussendoor maakten we van de tijd gebruik en maakten we een korte omweg naar de Natuurlijk park Murta. Masou en ik gebruikten de tijd hier voor een "mannendag" en gingen samen wandelen in de bergen. Klik hier voor het artikel over de wandeling. We parkeerden onze camper 's nachts op een vrij afgelegen parkeerplaats voor wandelaars aan de voet van de vallei. Nauwelijks andere toeristen, voornamelijk wandelaars op een dagtocht. Dit was de eerste keer dat we geen internet hadden in deze uithoek. Soms een zeer aangename ervaring.

Het regionale park van Cabo Cope y Puntas

We hebben een lange week gefascineerd gewacht op Youma's vervolgonderzoek. We waren blij dat alles in orde was en dus gingen we eindelijk weer de snelweg op richting het zuiden. Na een overnachting aan de rand van Sax kwamen we de volgende dag aan bij de Regionaal park Cabo Cope y Puntasten noorden van Águilas. De ongeveer 17 kilometer lange kuststrook tussen Águilas en Lorca is vrijwel onontwikkeld. Het is een van de laatste ongerepte stukken kust van de Spaanse Middellandse Zee. Omringd door heuvels vind je hier prachtige stukken strand en baaien. Het water is kristalhelder en uitnodigend om in te snorkelen en de contrasten tussen de gele zandstenen kliffen en het grijszwarte zand- of kiezelstrand zijn indrukwekkend. Moorse landschildpad, Zeearend, Slechtvalk en Woestijntrompettist zijn hier thuis, evenals boomslangen, dwergpalmen en Fenicische jeneverbes. Het achterland is intensief gecultiveerd. Groenteplantages voor tomaten en sla liggen hier in het gelid.

De inzet van de milieuactivisten

Natuurbeschermers, waaronder het WWF, strijden al zo'n 30 jaar voor het behoud van dit stuk kust in zijn huidige vorm. In 1973 werden er onder Franco's dictatuur plannen gemaakt om hier een kerncentrale te bouwen. Dit werd toen afgewend, maar de plannen bleven bestaan. Er waren ook plannen om het grootste vakantieoord van Europa te bouwen, Marina de Cope, met 9000 flats, 20.000 hotelbedden, vijf golfbanen en een jachthaven. Milieuactivisten ondernamen juridische stappen tegen het project. Het WWF en de milieuorganisatie Anse kochten zelf voor 500.000 euro aan land om te voorkomen dat het gebied in handen zou vallen van investeringsfondsen. Met succes. In december 2012 bepaalde het Spaanse Constitutionele Hof dat Marina de Cope een natuurreservaat blijft en niet bebouwd mag worden (bron: costanachrichten.com).